Οι βαλβιδοπάθειες είναι νόσοι που προσβάλλουν τις βαλβίδες της καρδιάς – τις «πύλες» που ρυθμίζουν τη μονόδρομη ροή του αίματος μέσα από τα καρδιακά διαμερίσματα. Όταν αυτές οι δομές δυσλειτουργούν – είτε επειδή δεν ανοίγουν πλήρως (στένωση), είτε επειδή δεν κλείνουν σωστά (ανεπάρκεια) – το αίμα λιμνάζει ή διοχετεύεται με ελλιπή πίεση, προκαλώντας επιβάρυνση σε ολόκληρη την κυκλοφορία.
Πίσω από τις βαλβιδοπάθειες κρύβονται πολλές αιτίες: εκφυλιστικές αλλοιώσεις λόγω ηλικίας, ρευματικός πυρετός, συγγενείς ανωμαλίες, λοιμώξεις (ενδοκαρδίτιδα), αλλά και λειτουργικά αίτια, όπως η διατατική μυοκαρδιοπάθεια ή η ισχαιμία. Όποια και αν είναι η αιτιολογία, το αποτέλεσμα είναι αιμοδυναμική απορρύθμιση, διαταραχή των πιέσεων, διόγκωση των κοιλοτήτων, και σταδιακή εμφάνιση συμπτωμάτων όπως δύσπνοια, στηθάγχη, συγκοπή και, τελικά, καρδιακή ανεπάρκεια.
Η χειρουργική αντιμετώπιση, είτε με ανακατασκευή (repair) είτε με αντικατάσταση (replacement) των βαλβίδων, αποτελεί σήμερα το βασικό θεραπευτικό εργαλείο για τη διακοπή της επιδείνωσης και τη βελτίωση της πρόγνωσης.
Ο καρδιοχειρουργός Κατσαβριάς, εφαρμόζοντας την πλέον σύγχρονη προσέγγιση, συνδυάζει την τεχνική αρτιότητα με την κριτική ικανότητα επιλογής: ποια βαλβίδα πρέπει να διασωθεί, ποια να αντικατασταθεί, ποιο είδος πρόθεσης (μηχανική ή βιολογική) είναι κατάλληλο για κάθε ασθενή.
Οι βαλβιδοπάθειες συνιστούν ένα από τα πιο δυναμικά πεδία της σύγχρονης καρδιοχειρουργικής. Πρόκειται για παθήσεις των καρδιακών βαλβίδων – κύρια της αορτικής, της μιτροειδούς, της τριγλώχινας και της πνευμονικής – οι οποίες είτε δεν κλείνουν σωστά (ανεπάρκεια), είτε δεν ανοίγουν επαρκώς (στένωση).
Η εξέλιξή τους προκαλεί αιμοδυναμική επιβάρυνση, υπερτροφία κοιλοτήτων, αρρυθμίες, και τελικά καρδιακή ανεπάρκεια. Η έγκαιρη και κατάλληλα στοχευμένη χειρουργική αποκατάσταση αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της θεραπείας.
